حضرت داوود (ع) King David

داوود از پیامبران بنی‌اسرائیل بود که به مقام پادشاهی رسید و اورشلیم را برای بنی‌اسرائیل فتح کرد. کتاب زبور بر او نازل شد و مقام قضاوت نیز در اختیارش بود. داوود صدایی زیبا داشت و خداوند قدرت زره‌سازی را به او عطا کرد. حضرت داوود در نزد یهودیان از جایگاه بالایی برخوردار است

قرآن تصریح دارد که خداوند به داوود(ع) ساختن زره را یاد داد.^[۳۷] در برخی منابع روایی آمده است که خداوند از داوود تعریف کرده و او را بنده‌ای خوب دانست؛ اما این‌که شغلی نداشته و تنها از بیت‌المال ارتزاق می‌کند، ناپسند دانست. داوود از این امر ناراحت شده و گریست. خداوند زره‌سازی را به او یاد داد. داوود نیز زره ساخته و می‌فروخت و از همین طریق زندگی کرده و از بیت المال بی‌نیاز شد

ستاره داوود؛ ستاره ۶ گوش متشکل از دو مثلث و در اصل دو هرم می‌باشد. یکی با رأس رو به بالا و دیگری هرم واژگون. در مورد زمان پیدایش این سمبل اختلاف نظر وجود دارد، ستاره داوود را برخی سپر حضرت داوود می‌دانند؛ ولی برخی دیگر شکل‌گیری این ستاره را از قرن ۶-۷ میلادی می‌دانند که بر اساس عرفان یهود دارای ارزش‌های متفاوتی است

کلمه داود یا داوید به معناى محبوب مى‌‏باشد. حضرت داود (ع) از انبیاء و پادشاهان بنى اسرائیل است که در حدود 972 قبل از میلاد مى‏‌زیسته است. وى پدر حضرت سلیمان (ع) و داماد طالوت و جانشین وى و چهاردهمین نسل حضرت ابراهیم (ع) است

حضرت داود (ع) پس از مرگ طالوت (پادشاه شام)، پادشاه بنی اسرائیل شد. داوود علیه السلام هفت سال با دشمنان جنگید و سپس در اورشلیم استقرار یافت. او قواعد پرستش را منظم ساخت و حکومتى عادلانه آمیخته با حکمت ایجاد کرد. حکمت و غیرت او حکومت یهود را توانمند ساخت و صنعت زره‏سازى و مهارت جنگى‌‏اش او را بر دشمنان پیروز گرداند و سرزمین آنان را از دریاى سرخ و مصر تا رود فرات گسترش داد

خصال دهگانه ارجمند داوود(ع) عبارتند از:

* صبر و مقاومت.

* مقام عبودیّت و بندگی.

* قوّت و قدرت معنوی و جسمی.

* بازگشت و رجوع مداوم به خدا، و رابطه تنگاتنگ با خدا.

* کوهها در تسخیر او بودند و با او صبح و شام تسبیح خدا می‎گفتند.

* پرندگان در تسبیح خدا با او هم آواز می‎شدند.

* آنها نه تنها در آغاز کار بلکه در همه احوال، با تسبیح او هماهنگ می‎شدند.

* داشتن حکومت استوار و مقتدرانه.

* علم و دانش سرشار که مایه برکات است.

* منطقی گویا، و بیانی لطیف و شیوا

خداوند گاهی او را به عنوان «نِعمَ العَبدِ» «نیکوترین بنده» و زمانی او را به عنوان خلیفه خود، و نیز به داشتن امتیاز و فضایل علم و حکمت معرفی کرده، و نزول کتاب اخلاقی و مهم زبور را بر حضرت داوود(ع)، بر شمرده او را با عالی‌ترین خصلت‎ها ستوده است.

زاده	حدود ۱۰۴۰ (پیش از میلاد) بیت‌لحم
درگذشته	حدود ۹۷۰ (پیش از میلاد) اورشلیم
آرامگاه	کوه صهیون
پدر	یسی

حضرت داوود (ع) King David

به دلیل کارهای نادرست طالوت  توسط یک روح شیطانی مورد آزار قرار می‌گیرد و مشاوران او به او پیشنهاد می‌کنند که داوود را به نزد خود بیاورد که او جنگجوی شجاع و نوازنده‌ای چیره‌دست است. داوود به نزد طالوت می‌رود و شروع به نواختن ساز خود می‌کند و روح شیطانی از نزد طالوت دور می‌شود.

داوود، ما تو را خلیفه و (نماینده خود) در زمین قرار دادیم؛ پس در میان مردم بحق داوری کن، و از هوای نفس پیروی مکن که تو را از راه خدا منحرف سازد؛ کسانی که از راه خدا گمراه شوند، عذاب شدیدی بخاطر فراموش کردن روز حساب دارند (۲۶) (سوره ص)

حضرت داود (ع) بسیار خوش صوت بود، به طوری که وقتی صدایش به مناجات بلند می‎شد، پرندگان به سوی او می‎آمدند و حیوانات وحشی گردن می‎کشیدند تا صدای دلنشین او را بشنوند

کتاب «زبور» مشتمل بر نصایح و مناجات و امور اخلاقی است و «مزامیر» یا «زبور» در کتاب عهد عتیق، مشتمل بر 150 فصل، که هر کدام به نام «مزمور» نامیده شده و سراسر آن به شکل اندرز، دعا و مناجات است.

King David

داوود چهل سال در یهودیه فرمان راند و در ۷۱ سالگی در اورشلیم درگذشت. جسد داوود را بر کوه صهیون دفن کردند.

سلیمان، فرزند داوود، با ادامه کاری که پدرش آغاز کرده بود، شهر را گسترش داده و معبد مقدس یا هیکل سلیمان را که امروزه معبد اول خوانده می‌شود در شهر اورشلیم بنا کرد.

قوم اسرائیل ابتدا دارای پادشاه مشخصی نبود و مسائل آن توسط گروهی از افراد به نام قاضیان حل می‌شد. بعد از اینکه اسرائیلیها از خداوند درخواست پادشاهی نمودند، او طالوت را به عنوان اولین پادشاه اسرائیل برگزید. با اینکه طالوت در ابتدا موفق بود ولیکن به دلیل کارهای او برکت از او دور شد و خداوند او را رد کرد. خداوند به طالوت می‌گوید که پادشاهی را از او گرفته و به فردی بهتر از او خواهد داد. کتاب مقدس می‌گوید که در این زمان ساموئل به دنبال فردی از بین فرزندان یسی برای جایگزینی طالوت بود. ساموئل هفت پسر یسی را دید ولیکن به او گفت که خداوند هیچ‌یک از آنان را انتخاب نکرده‌است. ساموئل به یسی می‌گوید که آیا او پسر دیگری دارد و او پاسخ می‌دهد که کوچکترین پسر او مانده‌است. یسی داوود را به نزد ساموئل میاورد و در این هنگام خدا به ساموئل می‌گوید که «برخیز و او را مسح کن. او آن فرد است» ساموئل روغن مقدس مسح را می‌گیرد و داوود را مسح می‌کند.

King David

طبق گفتهٔ کتاب تواریخ یهود، داوود شش پسر به نام‌های آدونیا، آبشالوم، آمنون، دانیال، شِفاتیا و ایتریم داشت که هرکدام از یکی از همسرهای داوود به دنیا آمدند

ولی از دختری به نام باتشیبا

چهار پسر دیگر به نام‌های سلیمان، ناتان، شُباب و شاموآ داشت که درمجموع تعداد آن‌ها به ۱۰ عدد می‌رسد. فرزندان دختر او در این مقوله محاسبه نشده‌اند. داوود در سال ۱۲۵۰ پیش از میلاد، توانست اورشلیم را از دست کنعانیان آزاد کند و آن را «پایتخت اسرائیل» خواند. به روایت عهد عتیق، داوود، تابوت عهد را که حامل ده فرمان و ردای موسی و نسخه اصلی تورات بود به اورشلیم آورد و آن را در معبدی جدید نصب کرد

زندگینامه حضرت داوود (ع)

داوود (عبری: דָּוִד داوید به معنی محبوب) دومین پادشاه اسرائیل به روایت عهد عتیق بود. در این کتاب داوود پادشاهی برحق اما نه بی‌اشتباه، جنگ‌جویی متبحر و نوازنده و شاعری بزرگ معرفی می‌شود. تعدادی از ترانه‌های منسوب به وی در کتاب مزامیر یا زبور جمع‌آوری شده‌است

داوود، پسر ایشی از فرزندان یهودا و از طایفهٔ بنی‌اسرائیل بود که در بیت‌لحم زاده شد.