مزمور شصت و پنجم

مزمور شصت و پنجم

1.                 برای سالار مغنیان، مزمور و سرود داوید

2.                 ای خد.ا ستایش در صیون منتظر تو است، و نذرها برای تو وفا خواهد شد

3.                 ای که دعا می‌شنوی، نزد تو تمامی بشر خواهند آمد

4.                 گناهان بر من غالب آمده است، تو تقصیرهای من را کفاره خواهی کرد

5.                 خوشا به حال کسی که او را برگزیده و مقرب خود ساخته‌ای، تا به درگاههای تو ساکن شود، از نیکویی خانة تو سیر خواهیم شد، و از قدوسیت محراب تو

6.                 به چیزهای مهیب در عدل ما را جواب خواهی داد، ای خد.ایی که نجات ما هستی، ای که پناه تمامی اقصای جهان و ساکنان دوردست دریا هستی

7.                 و کوه‌ها را به قوت خود مستحکم ساخته‌ای، و کمر خود را به قدرت بسته‌ای

8.                 و تلاطم دریا را ساکن می‌گردانی، تلاطم امواج آن و خروش امت‌ها را

9.                 ساکنان اقصای جهان از آیات تو ترسانند، طلوع صبح و غروب شام را شادمان می‌سازی

10.            از زمین مراقبت نموده آن را سیراب می‌کنی، و آن را بسیار توانگر می‌گردانی، نهرهای خد.اوند از آب پر است، غلة ایشان را آماده می‌کنی زیرا که تو چنین خواسته‌ای

11.            پشته‌هایش را سیراب می‌کنی و (بر) شیارهایش (باران را) فرود می‌آوری، به بارش‌ها آن را شاداب می‌نمایی، نباتاتش را برکت می‌دهی

12.            به احسان خویش سال را مزین می‌سازی و راه‌های تو چربی را می‌چکاند

13.            مرتع‌های صحرا نیز می‌چکاند، و کمر تپه‌ها به شادمانی بسته شده است

14.            چمن‌ها به گوسفندان آراسته شده است، و دره‌ها که به غله پیراسته‌ای، از شادی بانگ می‌زنند و سرود می‌سرایند