مزمور پنجاه و سوم

مزمور پنجاه و سوم

1.                 برای سالار مغنیان بر مَحَلَت، قصیده داوید

2.                 احمق در دل خود می‌‌گوید که خد.ایی نیست، فاسد شده شرارت مکروه کرده‌اند، و نیکوکاری نیست

3.                 خد.ا از آسمان بر بنی‌آدم نظر انداخت، تا ببیند که انسان فهیم و طالب خد.ایی هست

4.                 همة ایشان مرتد شده با هم فاسد گردیده‌اند، نیکوکاری حتی یکی هم نیست

5.                 آیا گناهکاران بی‌معرفت هستند، که قوم من را می‌خورند چنان که نان می‌خورند، و خد.ا را نمی‌خوانند

6.                 آنگاه سخت ترسان شدند جایی که هیچ ترس نبود، زیرا خد.ا استخوان‌های محاصره کنندة تو را از هم پاشید، آنها را خجل ساخته‌ای زیرا خد.ا ایشان را رد نموده است

7.                 کاش که نجات (بنی) اسرائیل از صیون ظاهر می‌شد، وقتی که خد.ا اسیری قوم خویش را برگردانَد، یعقوب وجد خواهد نمود و (بنی) اسرائیل شادی خواهد کرد